بازداری شناختی در اختلال وسواس شستشو: پارادایم بازداری بازگشت

پدیده بازداری بازگشت (ior) به­عنوان یک کنش بازداری شناختی، اشاره به سرکوب نسبی توجه به محرک­هایی دارد که اخیرا مورد توجه قرار گرفته­اند. این کنش در آدمی دارای ارزش انطباقی است (ونگ و کلاین، 2010). با توجه به علایم مرکزی در اختلال وسواس اجباری (ocd) احتمال نقص در بازداری شناختی وجود دارد. اما نتایج پژوهش­ها در این زمینه بسیار ناهمسو است. از این رو این پژوهش در جهت بررسی نقص احتمالی ior در نمونه­ای بالینی از وسواس شستشو انجام گرفت. این مطالعه به روش علّی مقایسه­ای بود. سه مقیاس پرسشنامه افسردگی بک ویرایش ii(bdi-ii)، پرسشنامه بازنگری شده وسواسی اجباری (oci-r) و آزمون ior هیجانی بر روی نمونه پژوهش شامل 30 نمونه بالینی مبتلا به  اختلال وسواس شستشو (%20 مذکر) و 30 نمونه غیروسواس (%7/26 مذکر) اجرا شدند. تحلیل داده­ها با استفاده از تحلیل کواریانس چندمتغیره نشان داد که افراد دچار وسواس شستشو نقصی در ior ندارند (134/0=2η ؛ 866/0= wilk’s lambda؛ 05/0